Nieuws:

Nieuwe foto's voor bij het logo kunnen worden aangeboden onder Forum -> Fototopic voor het logo.

Hoofdmenu

Gup’s A65 Lightning 1970

Gestart door gup, 2 juni 2021, 00:04:47

Vorige topic - Volgende topic

gup

Het begint op mijn 17e, gekocht van een Zeeuw. Zag het helemaal zitten, het geluid van een Engelse twin vond ik fantastisch. Japans was niet voor mij weggelegd. Na een proefrit was de koop gesloten alhoewel er iets met de koppeling was. Kreeg het werkplaatsboek erbij met flinke smouthanden erop. Zo die oude man toch gelijk krijgen (zie anekdote). Kocht hem met een dragbar stuur, dunstall uitlaten en chromen metalen zijkappen, spatbord was al afgezaagd. Had nog geen rijbewijs maar dat liet niet lang meer op zich duren. We reden wel eens een rondje rond het eiland en was wel verzekert , maar toch.
Later bleek dat de Bsa al een hard leven had gehad ondanks dat ie maar 17 jaar oud was, net als ik. Voor een kruising staan met de koppeling in en de voorrem vast, anders kroop hij zachtjes voorruit. Was mijn 1ste sleutelklus. Met het boek ernaast, bleek dat met de verkeerde koppelingsplaat was begonnen, platen omgewisseld en probleem was verholpen. Elektrische. Storingen waren ook leuk, vanaf het achterlicht naar de koplamp kwam je dan 4 kleuren draden tegen met de nodige kroonsteentjes en tape. Dat moest ook maar eens veranderen. Daarom heb ik deze topic aangemaakt om het verhaal van de Bsa en mij en al de technische perikelen die ik tegen kwam te vertellen. Hij heeft vele gedaantes gehad, eerst caferacerachtig, toen beetje verchopt, weer een stuk terug naar origineel en anno nu weer caferacer.
Het leven van een bsa 34 jaar!

Wordt vervolgd


gup

#1
We zijn inmiddels beland in 1989, rijden nu alweer 2 jaartjes in deze staat. ( caferacer). Nu met geldig rijbewijs! Het chopper tijdperk dient zich  aan, dwz apehanger stuur, open turnout uitlaten, highway steps, malteser achterlicht, met bullitlights  aan weerszijden achterkant als remlicht, lederen zadeltassen klein model. Was gek van Engelse choppers vandaar. Technisch nog weinig problemen gehad,  afgezien van de aut. Vervroeger, als je in het donker weg wilt en je uitlaatbochten geven licht, dat ze roodgloeiend zijn als hij stationair staat te draaien, dan laat je hem wel staan. Bleek geen soepele vervroeger meer te zijn. Kocht in die tijd veel onderdelen bij wijlen Paul postma uit Haarlem, kreeg ze nog vrij vaak in orginele fabrieksverpakking. Alsook bij Peters classic in Rijswijk, ging allemaal over de telefoon en rembours versturen. Leve nu het internet. Gingen veel naar treffers en oldtimermeetings zoals september treffen enz...   
veel km's gemaakt toen, totdat bij stationair draaien het oliedruklampje ging branden, kreeg van Paul te horen dat het tijd ging worden voor een tapslijp en nieuw krukaslager. Omdat ik de Bsa al aardig kon zou ik het blok voor de eerste keer zelf uit mekaar schroeven, om daarna de onderdelen weg te brengen naar revisie bedrijf in dit geval stolk motorenrevisie in Rotterdam , hij had aardig ervaring met Engelse motorfietsen volgens kenners.

Wordt vervolg

Thunderbolt

Hey Gup, mooi verhaal, leuk om te lezen, en mooi ook die foto's!

gup

#3
De dienstplicht roept , na een keer uitstel ivm opleiding. Als motorordenans in opleiding in ossendrecht niet ver bij mij vandaan. Ik had mijn rijbewijs al, dus leve de lol zeg maar. Ze hadden de Triumph 3ta vaarwel gezegd en Moto Guzzi's aangeschaft, jammer ik had liever op de Triumph gereden, maar was niet anders. Guzzi was n beste motor daar niet van. Ging uiteraard op de Bsa , bleef een hele week bij mijn drinkebroeders en vrijdag weer naar huis. Was al bezig verschillende onderdelen te kopen voor de operatie. Was Paul niet vergeten, bij langzaam stationair ging mijn olielampje branden. Bij 3000 toeren heb je best nog oliedruk dus tuften we nog een tijdje vrolijk door. Keer op vrijdag naar huis, op de philipsdam  donkere wolken. Gas erop dus en voor de regen thuis, met een bloedgang de Dam af naar beneden, zeker met 130, wapperend achter mijn apehanger. In de polder gekomen begint hij raar te lopen, net ofdat 1 cilinder niet mee kwam, bougie, carb., ontsteking denk je dan? Stukje nog op 1 pit gereden, dichtbijzijnde was mijn vriendin der woonplaats. 3 km nog. Plof tot stilstand voor viaduct in de polder. Nog met bougie's in de weer geweest maar niks hoor. Miste echt een cilinder. 3 km geduwd gauw voordat t gaat regenen, was immers aardige donkere lucht geworden. Bij schoonpa zwetend aangekomen, valt niet mee moet ik zeggen met 180 kg aan de loop.  s'avonds maar eens in zijn garage gesleuteld op zoek naar oorzaak. Olie zat in de tank maar vermoede toch iets inwendigs ,sump  plate filter er maar af dan. Ik trek het naar beneden, ligt daar net als een piramide een hoopje aluminium slijpsel! Ai das nie goe! De revisie diende zich nu toch aan. Ben ook even niet meer verder gegaan want wist dat t nu goed fout was. Het was ook immers vrijdagavond en dat betekende kroegtime , ging maar eens moed indrinken om het zooitje uit mekaar te trekken, en mijn verdiet te verwerken.

Het lullige van het hele verhaal: het is ook nooit gaan regenen, ben daar droog aangekomen!

Wordt vervolgd





Thunderbolt

Hey Gup,

Ben je eigenlijk ook lid van de club? Je kan goed schrijven, wel leuk om dit soort verhalen te publiceren in ons club blad.

/Andre

gup

Hallo André, het gebied mij te vertellen dat ik geen lid (meer) ben. Waarschijnlijk lid geworden eind jaren tachtig, weet t niet precies meer. Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ik al 27 jaar lid was, bij een vakbond of je werkgever wordt daar altijd bij stilgestaan. Kreeg er een zuur gevoel bij dat ik helemaal niks gehoord heb van de club, bedankje zou het minste wezen toch? De BSA club was niet de enigste, was ook lid van het eerste uur van de MAG. De motorrijdersaktiegroep, ook 27 jaar lid geweest. Niks gehoord van beide! Heb ze alle twee met een sacherijnige kop opgezegd. Jammer hè.
Alhoewel ik beide clubs een warm hart toedraag! Heb nog vele Pilled  Arms en pluis ze nog wel eens na. Vind het jammer dat het zo gegaan is, en neem nu niemand weer wat kwalijk, is inmiddels al weer aardig wat jaartjes geleden.
Denk er weleens aan om weer lid te worden , maar dan mag er wel iets van jullie zijde komen. Voorlopig ben ik blij met t BSA-forum en hoop dat het een levendig forum wordt met leuke verhalen en vooral veel technische informatie. Daarom ben ik begonnen mijn verhaal te vertellen omdat de BSA eigenlijk toch als een rode draad door mijn leven loopt. En welke technische avonturen je kan beleven in 34 jaar BSA. Heb ook de discussie gelezen over wel/of niet toegang tot forum " wel lid/geen lid". Ik zou zeggen hou het open voor iedereen, als iemand vervelend wordt dan knikker je hem er maar af!
Als de leden niet veel te vertellen hebben , word het niks, blijft t forum grotendeels leeg.
Dus voorlopig ga ik nog gewoon door met mijn verhaal, met jullie goedkeuren. Veel plezier !

Gr alex

gup

Had ik daar geluk dat mijn aanstaande schoonvader boerde en een David Brown tractor had, yep Made in england! Dus was aardig voorzien van Engels gereedschap, ging ook altijd koplampjes halen bij de cebeco als die weer kapot trilden, kocht je daar voor een appel en een ei. In het frame nog de cil.kop , koppeling gedemonteerd enz, werd die alleen maar lichter van om hem uit het frame te tillen. Is toch een aardige sjouw. Uiteindelijk flink kaal ( zoals nu mijn kapsel eruit ziet). Op de werkbank geploft, verder kaal geplukt, tandwielen, oliepomp het hele zwikje. Laatste was de Clutch sleeve, moer ging goed los. Had er toen ook geen geschikte trekker voor hoe dat t hoort natuurlijk. Kon een 3-poot trekker er net achter krijgen. Kracht erop gezet totdat je voelt nu niet verder want dat word dan breken! Tikken op de zijkant van de sleeve dan komt ie wel los. Dat gebeurt altijd bij iemand anders, niet bij mij. Durfde niet harder te trekken, 2 dagen in de kruipolie gezet met nog steeds de trekker onder spanning erop. Niks van dat alles wat werkte. Ik de sleeve maar warm gestookt met de autogeenset die voor handen was, gebeurde niks toen die bloedheet was! Was er wel klaar mee en keek met 1 oog naar de slijptol. Na 5 minuten hoorde ik een klap en zag de poelietrekker inclusief Clutch sleeve 2 meter ver van de as afspringen. Hehe hij was eraf, door de sprong van de as was er een stukje uit de sleeve gebroken, as gelukkig onbeschadigd. Kon nu eindelijk de 2 Carter helften splitten. Krukas bloot op de werkbank, het verste drijfstang lager had een olietekort gehad en was vast gaan kleven op big end van de krukas en door de borging van de drijfstang gaan draaien. Lager stond stil en drijfstang draaide om lager heen. Dat verklaarde het hoopje aluminium. Oei dus, ook nog een andere drijfstang regelen dus. Duurde even voordat ik alles bij mekaar had, en op  naar stolk motorenrevisie. De heeft 3 tapslijpen uitgevoerd en een nieuwe hoofdlagerbus geplaatst in het Carter en daarna op maat gemaakt ( de enigste goede manier lijkt mij). Was niet nodig om versnellingsbak eruit te halen en bleef gewoon zitten tijdens de werkzaamheden. Duurde een paar weken voordat ik het terug had, bij stolk moest je geen haast hebben. Dat gaf mij weer een beetje tijd om de rest (cil.kop enzo) te onderzoeker, zag er goed uit dus daar was ik niet ongerust over. Olietank gedemonteerd, om eens flink uit te wassen, want na krukasrevisie wil je daar geen vuil in hebben. Had er toen ook nog geen extern filter onder. Deed het met de org. Filter waar bijna een zuigerveer door t gaas heen past hahaha!

Word vervolgd

gup

#7
Het blok weer in mekaar zetten ging moeiteloos, met het werkplaatsboek erbij en een goed geheugen kwam het allemaal goed. Het mooiste is als je na revisie weer voor de eerste keer de carburateurs weer vlottert en dat ie na een paar trappen weer tot leven komt. Glunderen en kippenvel krijgen dus. De olie komt weer terug in het tankje met de verse olie en bij stationair draaien blijft het oliedruklampje uit. Dan krijg je er weer een goed gevoel bij.
En zo gingen we weer verder waar dat we gebleven waren, in dat jaar naar Luxemburg geweest, kamperen. De schoon ouwelui namen onze tent mee in de caravan en wij lekker op de BSA erachteraan. Weet nog goed dat we op het laatst niet meer wisten hoe dat je moest zitten. Allebei een zere reet om het maar zo uit te drukken. Leuk getoerd daar , ging je daar de heuvel op dan klonken mijn turnout uitlaten  als muziek in de oren. We zaten immers nog in het choppertijdperk.
Op de heen en terugreis bleven er regelmatig auto's naast je rijden om te kijken, wat is dat voor een motor en gingen de duimpjes regelmatig omhoog. Onderweg geen pechgeval gehad, de BSA ronkte lekker voort met een gangetje van 100km/h. De oude punten ontsteking met vervroeger zat er toen ook nog op. Je had wel wat gereedschap mee, alleen het noodzakelijke bv, om kabels te kunnen repareren want dat kwam nog wel eens voor. Geen anwb lid ofzo want ons kon niks gebeuren , althans dat dacht je dan. En bij pech, tja dan zien we wel weer, jong en onbezonnen zeg maar.
Op de terugweg ben ik er maar even bij gaan liggen( zie foto). Ergens in België geloof ik, begon weer een aardige zere poeperd te krijgen.
Het was ook het jaar van het september treffen van de BSA OWN.club. Was ergens in Voorschoten meen ik. In een herberg dacht ik. Dus de tent moest mee (zie foto). Op de voorvork dat spul en weekendje weg. Was trouwens de enigste daar met een tentje, de rest lag allemaal te ruften op stapelbedden. Waren liever wat privé ,met slapen samen met mijn vriendin ( nu vrouwtje). Het is in de jaren 90 geweest, welk jaar exact weet ik niet meer, wie het nog weet mag het zeggen.
Na het bezoek bij het clubtreffen begon het te kriebelen om de bsa origineel te maken. Zag daar zulke mooie BSA'S.
Het choppertijdperk was een beetje op zijn retour, en weer trek in wat anders. Maar dat is weer een ander hoofdstuk.

Wordt vervolgd

gup

#8
We gingen net samenwonen en huurden een huurhuis met zo'n typisch nieuwbouw schuurtje van 4 bij 2,5. Als ik moest sleutelen moesten de fietsen eruit anders kon ik niet rond de BSA lopen. De chopperonderdelen werden gedemonteerd, had grote plannen om de BSA weer een origineel gezicht te geven. Blok gedemonteerd en op de werkbank geploft, daar had ik ook plannen mee, maar daar later over. Mijn neef was spuiter en zou t frame met de losse onderdelen weer voorzien van mooi zwart. Zolang dat ik het maar kaal aanleverde. Dus gewapend met 2 blikken verfafbijt , overall tot aan de nek dicht , bril en petje op, en boortol met borstel in de hand het frame te lijf. Resultaat spetters op plafond en een kaal frame. Tegenwoordig zou ik het bij de straler brengen maar moest financiël oppassen want ik moest nogal onderdelen aanschaffen.
De kabelboom eruit geknipt nadat ik mijn eigen schema opgetekend had voor latere referentie. Kwam in 1 kabel wel 3 verschillende kleurcodes tegen. Was oorlog dus, dus dat moest beter.
Zou ik het allemaal weer terug in elkaar krijgen, speelde er wel eens door mijn gedachten, we zullen het zien. Was begonnen en ging gestaag door, gaat niet bestaat niet zullen we maar zeggen.
Ondertussen alles was kaal en naar de spuiter, kon ik mij eens op het blok storten.

Wordt vervolgd

gup

#9
Ondertussen was het winter geworden en begon aardige koude tenen te krijgen in mijn mini schuurtje. Het blok stond nog op de werkbank en bleef daar me aan staren wanneer ik aan hem zou beginnen. Vanwege de kou verbleef ik veel binnen en bedacht mijn plannen. Er was toen nog geen internet dus alles moest uit boekjes komen en veel specialisten bellen, hoe of wat. Er waren hier in de buurt ook BSA-isten dus kon daar ook nog buurten. Ondertussen was t frame weer mooi zwart gespoten met allerhande losse onderdelen. Besloot het maar op een extra slaapkamer die ik over had in het huis , het op te slaan. In het schuurtje was weinig plaats. Na een paar avonden met een bakkie en een biertje maar eens besloten om het frame zover afmonteren op de slaapkamer. Het vriestte dat het kraakte buiten dus zat er lekker warmpjes bij. Me maatje zou wel komen tillen om het zaakje van de verdieping via de trap af te krijgen. Achterbrug monteren, lagers waren in orde dus kon weer met flinke pot vet weer terug gebouwd worden. Nieuwe set open veren eraan, vond ik mooier als de orginele dichte versie die erop zat. Olietank ook weer mooi zwart, en allerhande beugels en stepjes konden er ook aan. Wist nu wel wat ik wilde met de BSA, ontmoette paar jaar daarvoor iemand die ik inmiddels al 30 jaar ken. Kwam hem tegen bij motorhuis  safe in Rotterdam , hij was met een BSA Thunderbolt uit 1965, een mooie rode. Dat vond ik prachtig, toen was het idee geboren. Hij kwam wel eens thuis langs en gingen er toen vaak op uit.
Bij Peters classic in Rijswijk  een Amerikaanse kleine tank gescoord met nog mooie chromen zijkanten. Toen besloten dat hij ook dezelfde kleur rood zou worden. Ik zou de spatborden en de tank zelf spuiten op zolder. Was immers winter nog steeds.

Wordt vervolgd

gup

#10
Dit was het plan voor de gedaante verandering van mijn BSA. Een lookalike van een maat van me, zijn thunderbolt uit 1965. Hier op de foto met zijn zusje erop.
Dus werd er rode verf ingekocht en verder plannen gemaakt. Het afgezaagde achterspatbord werd vervangen voor een nieuw kaal stalen exemplaar. Van het voorspatbord was ook al het chroomwerk verweerd en werd flink geschuurd om gespoten te worden.
Alleen jammer dat ik de dealersticker die erop zat niet kon redden, was trouwens niet goed meer te lezen dus zo'n verlies was het nu ook weer niet. Kon nog net lezen dat hij gekocht was in Hulst (Zeeuws Vlaanderen) Zeeland . Ik had hem ook van een zeeuw gekocht dus klopte aardig. Waar ik hem van gekocht had was niet de eerste eigenaar, ben later wel een  eigenaar tegengekomen op de visserijdagen. De man stond de toen net getransformeerde BSA te bekijken, herkende de BSA niet ivm andere tank en uitlaten enz, maar herinnerde het kenteken, en alles kwam weer boven. Hij stond te denken aan zijn BSA niet doorhebbende dat hij deze ooit bezat, leuk he.
De us tank en de spatborden zelf op de zolder mooi rood gespoten, ben ook niet naar een origineel rode bsa kleur op zoek geweest. Heb voor mij een mooie rode kleur gekozen.
Later toen ik ging verhuizen en moest opleveren met de woningbouw viel de mond open van de opzichter toen die de zolder zag. Vroeg zich af wat hier gebeurt was? Ik was toen ook maar op de fiets gekomen om maar geen argwaan te wekken. Er lag nog zeil op de vloer van wel 3 vorige bewoners en dat was een beetje rood, oeps. Had de nieuwe bewoner al gesproken en die zou er alles al uitschoppen. Had er ook maar 4 jaar gewoond voordat we een huis kochten waar ik eindelijk een fatsoenlijke garage kon bouwen. Hadden ook alleen maar onze slaapkamer opgeknapt en de beg-grond, waren er niet van plan om er te blijven wonen.
Alles op de zolder kunnen spuiten, gelukkig zat er een flink dakraam in om te kunnen luchten, anders.......
Ondertussen ging alles vrij vlot, de winter was inmiddels al milder geworden, en konden we weer naar het schuurtje zonder een dikke jas over je overall. Eerst het blok maar eens onderpanden nemen, daar moest ook genoeg aan verbetert worden.


Word vervolgd

gup

#11
Omdat ik het al een beetje in de gaten kreeg dat mijn olieverbruik op liep werd de cilinder en kop aan inspectie onderworpen. De klepgeleiders hadden ook zijn beste tijd gehad naar mijn zin en waren nog de eerste set die erin zat. Evenals de cilinder en de zuigers. Als ik het blok ging doen moest het goed gebeuren en niet de helft. Cil.kop en cilinder werd uitbesteed aan stolk motoren revisie in Rotterdam. Had in die tijd nog geen auto en autorijbewijs want deed alles nog op de BSA, dus alles in een stevige boodschappentas en met het openbaar vervoer naar Rotterdam. Stolk kon zijn gang dus gaan en verzorgde al de materialen zoals kleppen en nieuwe veren enz, het leken wel pennenveeertjes zo slap, allemaal nog van verschillende lengte door de slijtage. Ik weet nog goed, het was een vakkundige man met Engelse motoren maar je moest geen haast hebben. Zodoende had ik tijd om al de bronzen bussen te vervangen in het blok, gelukkig had ik verstelbare ruimers kunnen lenen dus dat kon ik zelf. Omdat ik ook al last had van een krakkemikkige vervroeger werd er een Boyer branden elect. Ontsteking aan geschaft voor een betrouwbaar ontstekingsysteem met 2x 6 volt bobines. Had toentertijd nog er een stroboscoop voor aangeschaft om af te kunnen stellen. Wat waren die dingen toen schreeuwend duur (Hij zit er nu alweer meer als 25 jaar in en heeft nog nooit een klap verkeerd gegeven). Om de olietoevoer te verbeteren had ik gekozen voor een grotere oliepomp, was van gietijzer , geloof van mca als ik me goed herinner. De tandwieltjes die in de pomp zaten waren groter als orginele. Alles zou moeten passen behalve toen ik het deksel erop wou zetten en had ik een naadje van ongeveer een 1 mm nog tussen de pakking zitten. Kreeg het deksel niet volledig aan. Na wat puzzelen heb ik wat aluminium aan de binnenkant van het deksel weggefreesd en had ik meer ruimte om deksel aan te draaien. Gelijk maar besloten om een extern oliefilter te monteren nu het hele blok onderhanden was genomen, vond ik wel een veilig idee ipv alleen die gaasfilters waar nog een halve zuigerveer doorheen past (hahah).
De versnellingsbak was nog in orde dus werden alleen de rollagers vervangen. Inmiddels had ik het frame op een bok gezet in de schuur en had het onderblok al in het frame gezet in afwachting van de cilinder en kop. Is dan stukken lichter om het blok te plaatsen.
De primaire ketting vervangen evenals de koppelingsplaten. Rotor werd ook vervangen omdat ik zag dat de binnenbus van de rotor los kwam te zitten, hoor het nog steeds dat dit bij meerdere gebeurd, en hebben daar tegenwoordig al weer verbeteringen aan gedaan om dit probleem te voorkomen. Alle pasvlakken van deksels en Carter nog gevlakt op een grote glasplaat met schuur papier. Ik zou en moest geen olielekkage meer hebben, overal werd gebruik gemaakt van vloeibarepakking en was (en NOG steeds) oliedicht.


Wordt vervolgd

TinusWDB40 Stoffel

Mooie verhalen.Lees ze met veel plezier en ben benieuwd naar het vervolg.
Green Laner BSA

gup

Zo was de firma stolk over de brug gekomen na enkele weken met de gereviseerde cil.kop en opgeboorde cilinder met zuigers. Uiteraard weer met openbaar vervoer opgehaald, ging toen nog naar school voor mijn werkgever in de kleiweg in Rotterdam dus kon gelijk na schooltijd alles wel even ophalen, was toch in de buurt. Ik herinner mij nog dat het een monstertocht was. Zware tas met schoolboeken, een cilinder in een doos, en de kop weer in een stevige tas, denk dat ik 25kg aan spullen bij me had en het was een zware tocht naar huis. Ach ja, je moet wat over hebben voor een BSA nietwaar? Thuis gekomen ,gauw eten en de schuur in. Ikweet dat ik nog hartstikke blij was met mijn nieuw spul en wist dat het goed ging komen. Zuigers gemonteerd en toen moest de cilinder erop. Had geen zuigerveer klemmen dus maakte ik die van strip 0,8mm ,3cm breed 2 klemmen die ik met griptangen bij mekaar kon klemmen, ik gebruikte de oude zuiger als mal voor de strip. Na een paar mislukte pogingen had ik 2 goede gemaakt. Blokjes hout over het Carter gelegd om de zuigers te ondersteunen. Zuigerveren elk 120 graden verdraaid t.o.v elkaar, in de olie gesmeerd en de klemmen erop die de veren in de groeven drukten. De griptangen op voldoende spanning gezet wel zodat het boeltje kon schuiven over de zuiger. De cilinder floepte als boter over de zuiger. Het is makkelijker als je het met 2 man doet, want de klemmen moeten er nog af en het hout eronder vandaan, dan nog vloeibare pakking erbij en volledig laten zakken op het Carter. Heb de klemmen nog steeds en vaker gebruikt. Had de cilinder van te voren nog zwart geverfd met cil. Verf. Gebruikte een dik stuk vilt aan een Punttang  gedoopt in de verf om tussen de koelribben te komen, dit werkt perfect want met een kwast kun je nooit zo diep tussen de ribben komen. De kop heb ik ook gereinigd met oxaalzuur en kwam er weer fonkelnieuw weer uit de wasbak, in de keuken waar we de afwas deden.
De kop monteren was een genot, alles weer lekker fris, dan zit je ook gewoon met een bakkie koffie in de hand, leunend tegen de werkbank te bedenken hoe dat alles weer als een puzzel in mekaar valt. Dan was je ook zo weer een uur verder zonder iets gedaan te hebben dan alleen maar staan te dromen.
Koppie erop en met momentsleutel de bouten vast gezet, de 2 buitenste moeren daar krijg je geen dop op. Ik had een steekring die ik op mijn 1/2 momentsleutel kon zetten wat paste, zo kon ik hem goed aandraaien. In principe klopt het moment niet meer omdat je de sleutel verlengd. Maar heb nog nooit een lekkende koppakking gehad dus dat gaat goed zo ik denken.
Kleppen gesteld en een zwieper op de kickstarter en je ziet weer alles bewegen dan krijg je er weer aardig zin in om weer op pad te gaan. Voorlopig het blok was klaar op sommige attributen na, zoals carburateurs en zo. Zo moest er nog een compleet nieuwe bedrading in en een nieuwe Achtervelg erin spaken.
Had nog nooit een velg gespaakt maar ging het toch proberen.

Word vervolgd

gup

#14
Zo was ik op zoek geweest naar een orginele kabelboom, dat was moeilijk en was nooit voor mijn type. Dus besloot zelf maar wat te maken. Ik kocht een 7 aderige soepele kabel voor een aanhangwagen. Die legde ik vanuit de koplamp naar onder het zadel boven op de olietank, en kon vandaar weer alles aansluiten. Deels weer met 2/3 aderige soepele kabel naar de attributen zoals achterlichten, dynamo, bobines. De Boyer brandsen ontsteking werd hier ook aangesloten en kreeg een plekje in het driehoekje van het frame (condensator steun). De condensators werden met plezier in de prullenbak gemikt, normaal ben ik van het bewaren, dit keer niet. De foto is van anno nu, zitten tegenwoordig ook led knippers op, vandaar. Had gelukkig in de 7 aderige kabel er maar 5 van gebruikt dus heb de andere 2 pas dit jaar aangesloten om de led knippers achterzijde aan te sluiten.
Had voordat ik de oude bedrading eruit gehaald had eerst zelf een schema getekend, dit later vergeleken en kwam paar verschillen tegen. Heb uiteindelijk het schema uit het werkplaatsboek maar aangehouden. Toen nog met de originele Lucas gelijkrichter. Deze werd inmiddels een paar jaar later ook vervangen voor een diodeblokje omdat ik laadproblemen kreeg. Dit alles werd aangesloten met de moderne amp. Stekkertjes van nu en niet de originele soort. Deze waren beter voorhanden.
De onstekingsmodule nog een beetje ingepakt om de trillingen te verminderen, was bang dat ie de geest ging geven.
Want trillen kan een BSA als de beste, zoals te lezen in de andere topic : anekdotes van mij.
De Boyer zit er alweer meer als 25 jaar in en is een van de beste investering geweest, heeft nog nooit 1 klap verkeerd gegeven en heeft me nooit in de steek gelaten.( afkloppen nu).
Enigste wat je in de gaten moet houden is dat de plus op de massa zit(frame) wat op de meeste oldtimers van die tijd zit. Geloof dat ze dat deden om corrosie op de massa punten zoveel mogelijk te voorkomen ( storingen).
Dus al met al werd het weer een beetje een BSA, hij kreeg alweer aardig een smoel , werd steeds completer, zelfs toen nog een kettingkast gescoord ( gebruikt) want die zat er toen nog niet op.
Laatste grote uitdaging was een nieuwe achtervelg............

Word vervolgd